Dvorniković, Vladimir, hrvatski filozof (Severin na Kupi, 28. VII. 1888 – Beograd, 30. IX. 1956). Sin → Ljudevita. Nastavnik u Sarajevu i Zagrebu; profesor na zagrebačkom Filozofskom fakultetu (1925–26), nakon toga odlazi u Beograd gdje je jedno vrijeme bio pomoćnik ministra prosvjete. U svojim radovima opredijelio se kao psihologist. Suprotnosti u filozofskim shvaćanjima sveo je na dva osnovna tipa mišljenja: formalno-statički i empirijsko-aktivistički. Glavna djela: Oba osnovna tipa filozofiranja (1918), Savremena filozofija (I–II, 1919–20), Studije za psihologiju pesimizma (I–II, 1923–24), Psiha jugoslavenske melanholije (1925), Borba ideja (1937).