eksplozivi (francuski od latinskog), kemijski spojevi ili smjese koje oslobađaju velike količine energije u vrlo kratkome vremenskom razmaku. Mogu se inicirati paljenjem, zagrijavanjem, trenjem, udarcem ili inicijalnim paljenjem. Kemijska reakcija kod većine eksploziva je trenutačna oksidacija, ali postoje i eksplozije kod kojih se događa raspadanje molekula na dijelove. Važna je karakteristika eksplozije brzina detonacije (to je brzina izgaranja komada eksploziva određene duljine), mjeri se u milisekundama. Eksplozije se upotrebljavaju u graditeljstvu, rudarstvu, u ratnoj tehnici. Prema primjeni dijele se u: barute, brizantne i inicijalne eksplozive. Najpoznatiji eksploziv je barut koji se rabio u Kini; u Europi se spominje u XIV. st. Do XIX. st. barut je bio jedini eksploziv. Poslije su otkriveni dinamit (1863), nitroglicerin (1846), trinitrotoluen (1902) i dr.