Peleš, Gajo, književni teoretičar i esejist (Karlovac, 16. IX. 1931). Studirao i doktorirao na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Radio u III. programu Radio Zagreba i bio urednik časopisa 15 dana. Stručno se usavršavao u Francuskoj i Njemačkoj. Od 1972. profesor na Odsjeku za komparativnu književnost Filozofskoga fakulteta u Zagrebu. Pelešovo znanstvenoteorijsko i književnopovijesno zanimanje usmjereno je na proučavanje realističke i moderne proze, ponajprije iz metodologijskog aspekta strukturalizma i semiotike. Izgradio zaseban model analize semantičkih slojeva romanesknih tekstova. Dobitnik Nagrade “Vladimir Nazor” za životno djelo 2002. Djela: Poetika suvremenog jugoslavenskog romana, 1966; Iščitavanje značenja, 1982; Priča i značenje. Semantika pripovjednog teksta, 1989; Tumačenje romana, 1999.