antiteza (grčki: opreka), u retorici i stilistici, figura koja suprotstavlja i povezuje dva oprečna izraza ili pojma u jednoj frazi ili rečenici, stihu, strofi ili pjesmi. Česta u starogrčkih filozofa i tragičara, u ranokršćanskoj, srednjovjekovnoj, manirističkoj i baroknoj literaturi te u slavenskom narodnom pjesništvu (slavenska antiteza).