Burke, Edmund, engleski političar i teoretičar (Dublin, 12. I. 1729 – Beaconsfield, Buckinghamshire, 9. VII. 1797). Član Donjega doma (1765–94); tajnik lorda Rockinghama; pripadao krugu opozicije (vigovci) kralja → Georgea III. Smatrao je da država ima organsku prirodu, te da zato treba među njezinim pojedinim dijelovima održavati ravnotežu snaga, paziti na kontinuitet u uređenju, a ustav prilagođivati prilikama. Odbacivao prirodna prava, društveni ugovor, načelo većine, pravo na revoluciju. Teoretičar engleskoga konzervativizma; predstavnik građanske klase koja je izašla iz revolucije (1688–89) i razvijala se usporedno s industrijskom revolucijom. Podupro Američku revoluciju, no žestoko se protivio Francuskoj revoluciji kao “uništavajućem eksperimentu”. Jedan od začetnika konzervativne političke misli. Glavna djela: Misli o postojećem nezadovoljstvu (1770), Razmišljanja o Francuskoj revoluciji (1790), Apel starim vigovcima (1791), Pismo plemenitom lordu (1796), Pisma o regicidnom miru (1795–97).