Ljubić, Pere, hrvatski pjesnik (Vrbanj na Hvaru, 1. VII. 1901 – Zagreb, 21. XI. 1952). Diplomirao je filozofiju i slavistiku na Filozofskom fakultetu u Zagrebu (1925). Iako se u književnosti javio poezijom na standardnome hrvatskom jeziku, najpoznatiji je kao dijalektalni pjesnik. Zbirka Bodulske pisme (1927) prva je čakavska zbirka tiskana u hrvatskim krajevima. Čakavske su i pjesme koje je, s onima → Marina Franičevića, objavio u zajedničkoj zbirci Na pojih i putih (1939). Lirika mu je zavičajna, kampanilistička (→ kampanilizam), nostalgična, s pejzažnim i socijalnim elementima, a zbog izrazite je ritmičnosti uglazbljivana te uvrštavana u klapske i zborske repertoare. Pisao je i književne i filmske kritike.