Gustave Courbet Dobar dan, gospodine Courbet, 1854, Montepellier, Musée Fabre
Courbet, Gustave, francuski slikar (Ornans, 10. VI. 1819 – La Tour-de-Peilz, Švicarska, 30. XII. 1877). U slikarstvu samouk; zbog svoje demokratske političke djelatnosti osuđen i prognan, pa se nastanio u Švicarskoj, gdje i umire. Utemeljitelj nove realističke škole, koja je u doba radikalnog akademizma značila revoluciju umjetničkog izraza. Odbijen na Salonu u Parizu, priređuje izložbu u drvenoj baraki koju naziva Pavillion de Réalisme. Javnost i kritika ga žestoko napadaju, dok ga oduševljeno prihvaćaju u Njemačkoj (njemački slikari minhenskoga kruga oko → Wilhelma Leibla, u kojem su se formirali i hrvatski slikari moderne). Courbet nastavlja tradiciju realizma francuskog slikarstva od Le Naina preko → Chardina i vlastitih suvremenika → Milleta i → Daumiera. Njegov realizam u punoj slikarskoj ljepoti zahvaća realnost svakidašnjice, nikada deskriptivno niti doslovno. Ostvaruje slikarsku viziju u čvrstoj strukturi, izuzetno dobrim crtežom i u punoj plastici volumena postiže smirenu monumentalnost. U početku slika zagasitim i gustim namazom, postupno upotrebljava bogatije i toplije tonove smeđe, zelene i modre. Slika realističke kompozicije po motivima iz stvarnosti s temama iz života i rada radnika i seljaka (Žena prosijava žito; Tucači kamena; Pokop u Ornansu). U odabiru prizora svestran: slikao krajolike južne Francuske, marine, animalističke scene, aktove, portrete i dr. (Marina u Nici; Val; Borba jelena; Kupačice; Hector Berlioz). Djelomice utjecao na impresioniste; sintetiziranjem volumena anticipirao → Cézannea.