David, Jacques-Louis, francuski slikar (Pariz, 30. VIII. 1748 – Bruxelles, 29. XII. 1825). Glavni predstavnik klasicizma u francuskom slikarstvu. Boravio u Rimu; studirao antičku umjetnost i crtao po njezinim motivima; oduševljen arheološkim otkrićima Pompeja i Herkulaneja. Crtežom kao temeljnim likovnim elementom slika herojske i patetične kompozicije; sliku gradi na liku odnosno grupi likova koje modelira u reljefnoj modelaciji, izrazito hladnim koloritom u jednostavnom arhitektonskom okruženju (Zakletva Horacija; Andromaha nad mrtvim Hektorom). U doba Revolucije politički aktivan; obrađuje suvremene teme (Mrtvi Marat, u nekoliko inačica); crta antičke kostime za kazalište i povorke, nacrte za pokućstvo i dekoracije. U doba Carstva Napoleon ga je imenovao dvorskim slikarom; postaje glorifikator Carstva (Krunidba Napoleona u Notre-Dame), portretira cara, članove obitelj i predstavnike tadašnje društvene elite (Madame Récamier, harmonična kompozicija tipična za stil ampira). Nakon restauracije Bourbonaca prognan iz Francuske; slika u Bruxellesu mitološke scene i portrete (Amor i Psiha, Tri dame iz Ganda). Presudno utjecao na francusku i europsku umjetnost kao učitelj i uzor Gérardu, Grosu, Ingresu i dr.; diljem svijeta imao brojne epigone.