Dragutin Milivoj Domjanić
Domjanić, Dragutin Milivoj, hrvatski književnik (Krči, kraj Svetog Ivana Zeline, 12. IX. 1875 – Zagreb, 7. VI. 1933). Doktorirao pravo u Zagrebu 1899, službovao kao sudac. Prvu zbirku Pjesme objavljuje 1909. Surađuje u modernističkim časopisima te podržava “mlade” u književnom sukobu sa starijim naraštajem. Njegovu liriku obilježavaju melankolična stanja i osjećaji rezignacije, poraza te nepovratnosti prošlog čija se važnost ističe na pozadini grube stvarnosti. Česti su u njegovoj idiličnoj i sentimentalnoj poeziji opisi krajolika, perivoja i parkova te prohujalog aristokratskog načina života. Stihovi mu se odlikuju odvagnutim i ujednačenim izrazom, slikovitošću i melodioznošću. Na kajkavskom pisao vrlo cijenjene stihove (zbirke Kipci i popevke, 1917; V suncu i senci, 1927; Po dragom kraju, 1933).