Dubravko Dujšin
Dujšin, Dubravko, hrvatski glumac (Zadar, 12. IX. 1894 – Zagreb, 30. I. 1947). Nakon završene Državne glumačke škole Branka Gavelle, postaje 1922. članom HNK. Na početku karijere glumi mlade ljubavnike, da bi poslije uspješno nastupao u ulogama klasičnoga i starijega hrvatskog dramskog repertoara te u djelima autora moderne. Širu popularnost stekao igrajući u pučkim i salonskim komedijama. Njegova gluma, u kojoj se ističe izrazit talent za interpretaciju psihološki složenih karaktera te iznimna dikcija, odredila je stil “zagrebačke glumačke škole”. Izdvajaju se uloge u Krležinim (Leone), Shakespeareovim (Marko Antonije, Macbeth, Lear), Racineovim (Neron, Tezej), Goetheovim (Toant, Egmont), Begovićevim (Marko Barić), Ibsenovim (Borkman), Büchnerovim (Danton) i Držićevim (Dundo Maroje) djelima. Ravnatelj drame HNK (1937–39). Bavio se režijom (Euripid, Pirandello, Begović), prevodio s talijanskog (Pirandello, Goldoni, Moravia), a okušao se i na filmu (Paramountove parade, 1930, Slavica, 1947).