Jakov I., engleski i škotski kralj
Jakov I. (James I), engleski i škotski kralj (Edinburgh, 19. VI. 1566 – Theobalds House, 27. III. 1625). Sin škotske kraljice → Marije Stuart i Henryja Stuarta, lorda od Darnleya. Nakon majčine abdikacije (1567) kao Jakov VI. postao kralj Škotske, a nakon smrti kraljice → Elizabete (1603) i prvi engleski kralj iz dinastije → Stuart. Sjedinio pod jedinstvenom vlašću englesku, škotsku i irsku krunu. Vladao apsolutistički, zanemarivao ovlasti Parlamenta, oslanjao se na Anglikansku crkvu, čime je izazvao otpor puritanaca i Parlamenta. Nije uspio pomiriti Anglikansku i Katoličku crkvu. U vanjskoj politici težio dobrim odnosima i s katoličkim (sin Karlo oženio se francuskom princezom Henrijetom Marijom) i s protestantskim državama (kći Elizabeta udala se za falačkoga izbornoga kneza Fridrika V.). Slovio kao učen vladar; napisao knjigu o škotskoj politici, kulturi i mentalitetu stanovništva (Basilikon Doron).