Fermi, Enrico, talijanski i američki fizičar (Rim, 29. IX. 1901 – Chicago, 28. XI. 1954). Profesor fizike u Rimu (1926–38), na Sveučilištu Columbia u New Yorku (1939–45) i u Chicagu. Neovisno o Paulu Diracu razvio oblik kvantne statistike poznat pod nazivom Fermi-Diracova statistika. Otkrio da svi elementi postaju radioaktivni kada ih se bombardira neutronima (Nobelova nagrada, 1938). Proizveo prvi transuranski element – neptunij (1940). Razvio teoriju beta-radioaktivnog raspada i uveo nov tip sila (takozvanu slabu interakciju, jednu od četiriju osnovnih vrsta sila). Proizveo prvu kontroliranu nuklearnu reakciju i izgradio prvi nuklearni reaktor u Chicagu (1942). Sudjelovao u izgradnji prve atomske bombe (Manhattan Project). Protivio se izradi hidrogenske bombe. Otkrio prvu rezonanciju subatomskih čestica, takozvanu delta-česticu (1952). Po njemu se nazivaju: mjerna jedinica duljine u nuklearnoj fizici fermi, čestice koje se vladaju po Fermi-Diracovoj statistici (fermioni), kemijski element s rednim brojem 100 (fermij) i dr.