formalizam (njem. od lat.) 1. Pretjerano davanje važnosti formi i konvencionalnim oblicima ophođenja i postupanja. 2. filoz Svaki stav koji isključuje sadržaj iz promatranja ili interpretacije, a naglašava formu (oblik) kao apriornu i nezavisno danu; u etici, razmatra problem morala s obzirom na formu čiste volje, bez obzira na svrhu i cilj djelovanja; 3. U znanosti o književnosti smjer koji ističe važnost forme, oblikovnih i strukturnih elemenata djela (simetrije, harmonije), a niječe značenje sadržaja i idejnosti umjetnosti.