Francesco di Giorgio di Martino Sv. Ivan Krstitelj
Francesco di Giorgio di Martino, tal. graditelj, slikar, kipar i teoretičar umjetnosti (Siena, 23. IX. 1439 – Siena, 29. XI. 1502). Gl. i najuniverzalnija ličnost rane renesanse u Sieni. U slikarstvu se rano oslobodio tradicije domaće škole, pa slika smionim koloritom slobodnije i živo pokrenutim likovima (Krunidba Majke Božje; Otmica Helene). Za urbinskoga vojvodu Federiga radio u njegovoj palači kao kipar, intarzist i dekorater (Trofejni reljefi). Na području Urbina podigao 70 fortifikacijskih objekata. U Milanu savjetnik kod gradnje prvostolnice; prijateljuje s Leonardom, surađuje s Bramanteom u Paviji. U ranorenesansnom stilu izgradio grad. vijećnice u Anconi i Jesiju, te crkvu Sta Maria delle Grazie al Calcinaio nedaleko od Cortone. Više od 30 god. pisao Traktat o civilnoj i vojnoj arhitekturi u 4 sveska; podržava humanističku tezu da proporcije građevine ovise o proporcijama ljudskoga tijela.