istina, jedan od temeljnih pojmova u filozofiji, os. u spoznajnoj teoriji. Spoznaja koja razmjerno točno odgovara činjenicama objektivne stvarnosti. Mnogi je tumače na subjektivistički način, kao pozitivizam: koherentnost jednog stava s drugim u okviru određenog sustava; pragmatizam: korisnost u praksi; imanentna teorija: neposredna osobna svijest o logičnoj nužnosti jednog stava. Ima i objektivističkih tumačenja, npr. postoji i. po sebi, nezavisna od mišljenja ljudi i materijalnog svijeta (fenomenologija); mišljenje je identično s bićem (realizam). Razlikuju se relativna i apsolutna i., formalna i materijalna (Kant), faktična i logična (Locke, Leibniz) i sl.