mramor (lat. iz grč.), stijena nastala metamorfozom karbonatnih protolita (sedimentnih stijena vapnenaca i dolomita) pri uvjetima povišene temp. i litostatskog tlaka. Zrnate (granoblastične) strukture i homogene teksture; sadrži kalcit i/ili dolomit, a od primarnih nečistoća u sedimentu nastaju metamorfni minerali (forsterit, pirokseni, tinjci). Škriljavi varijetet m. bogat filosilikatima naziva se cipolin. M. se rabi u kiparstvu i graditeljstvu, lako se reže, obrađuje i polira. U antici najznačajnije građevine i skulpture nastale su od čuvenoga mramora s otoka Par(os)a i brda Pentelikona. U Italiji je cijenjen m. iz Carrare (Michelangelov David).