opozicija (lat.) 1. astron Trenutak u kojem se planet, gledano sa Zemlje, nalazi nasuprot Suncu, tj. na crti koja spaja Sunce i Zemlju. U o. mogu biti samo vanj. planeti, dok unutarnji (oni koji su bliži Suncu nego Zemlji) ne mogu. Nebesko tijelo u o. može se vidjeti noću, pa je to vrijeme najpogodnije za motrenja. 2. U logici, odnos između dvaju suprotnih, usporedivih ali nespojivih pojmova; odnos između dvaju sudova s istim subjektom i predikatom, koji se razlikuju po kvaliteti ili kvantiteti, ili po jednome i drugome. Opozitni se pojmovi dijele na kontradiktorne, kontrarne i koordinirane, a opozitni sudovi na kontradiktorne, kontrarne i supkontrarne. U užem smislu samo su kontradiktorni i kontrarni pojmovi i sudovi opozitni. Neki u njih ubrajaju i disparatne (neusporedive) pojmove i subalterne sudove. 3. → oporba.