ortodoksija (grč.), općenito, pravovjerje, pravovjernost; prihvaćanje, zastupanje nekog teorijskog učenja ili idejnog stava koje se drži jedino ispravnim. U religiji, služb. učenje neke religije. U tom smislu govori se o ortodoksnom židovstvu, islamu, budizmu itd. U kršćanstvu, pravilno shvaćanje vjerskih istina, učenje služb. Crkve, nasuprot drugim heterodoksnim, heretičkim, šizmatičkim učenjima. U ist. je kršćanstvu označavala priznavanje zaključaka sedam prvih ekumenskih koncila, u suprotnosti s heretičkim sljedbama, a poslije i s Rimom. Zbog toga se Carigradska i druge ist. autokefalne i poslije druge samostalne crkve službeno zovu ortodoksnima (pravoslavnima). Pojam je u uporabi i u protest. sporovima, gdje o. označava strogi luteranizam, kalvinizam i sl. U negativnom smislu, jednostrano i nekritičko pristajanje uz neko učenje ili filozofiju (npr. darvinizam, kantovstvo).