park. 1. Hyde Park u Londonu; 2. park u dvorcu Fontainebleau; 3. Zrinjevac u Zagrebu; 4. park Ville d’Este; 5. Central Park u New Yorku; 6. Zen park u Kyotu
park. 1. planski uređena veća prirodna površina koja se oblikuje raslinjem (drvoredi, cvjetnjaci, travnjaci), stazama (često popločenim), vodom (vodoskoci, kaskade, umjetna jezera, potoci, ribnjaci) i različitim ukrasima (kipovi, reljefi, vaze, paviljoni, sjenice), u gradu ili izvan grada, namijenjena odmoru i rekreaciji; naziva se i perivoj. Parkovi su rezultat čovjekove potrebe da sam, prema vlastitoj volji oblikuje, uredi prirodni park. Osnovne vrste su francuski i engleski park. Francuski je redovito reprezentativan i strogo simetričan, bogat vodenim površinama i igrom geometrijskih oblika (Fontainebleau, Versailles), dok je osnovna značajka engleskih parkova potpuno oponašanje prirode (velike livade, šumarci, jezera).
U starom vijeku parkovi se javljaju u Egiptu, Mezopotamiji (viseći vrtovi kraljice Semiramide), Perziji, Grčkoj i Rimu. Parkovi srednjega vijeka vezani su uz samostane. Izgradnja renesansnih parkova započinje u Italiji (Boboli u Firenci). U Hrvatskoj prvi park potječe iz rimskoga doba (Veli Brijun), u srednjem vijeku javljaju se samostanski vrtovi duž jadranske obale, a renesansu su obilježili parkovi dubrovačke vlastele (park Gučetićeva ljetnikovca u Trstenom, jedan od najstarijih arboretuma na svijetu). Engleski se stil oblikovanja parkova počeo primjenjivati u XVIII. st. u perivojima dvoraca u Hrvatskom zagorju (Opeka, kraj Vinice). Godine 1794. otvoren je za javnost zagrebački park Maksimir (perivoj Jurjaves) koji se ubraja u prve javne parkove u Europi. 2. Vozni park, uključuje sva vozila koje posjeduje neka fizička ili pravna osoba.