Ž. Pavlović, scena iz filma Kad budem mrtav i beo
Pavlović, Živojin, srp. film. redatelj, scenarist i književnik (Šabac, 15. IV. 1933 – Beograd, 29. XI. 1998). Nakon nekoliko amaterskih projekata, profesionalnu karijeru započinje segmentima u omnibusima Kapi, vode, ratnici (1962) i Grad (1963), a već u prvim dugometražnim filmovima Neprijatelj (1965) i Povratak (1966) zamjetan je izrazito autorski pristup. U najkreativnijem razdoblju, snimivši Buđenje pacova (1967), Kad budem mrtav i beo (1967–68) i Zaseda (1969), analizira egzistencijalnu bijedu i nameće se kao najistaknutiji srp. i jedan od vodećih eur. redatelja. U slov. dijelu opusa režirao Crveno klasje (1970), Let mrtve ptice (1973), Doviđenja u sljedećem ratu (1980) i Zadah tela (1983). Istodobno u srp. produkciji snimio i Hajku (1977), te sugestivnu tv seriju Pesma (1974). Objavljivao filmološke eseje, romane i zbirke pripovjedaka.