pirotehnika (grč.), tehnika vezana uz sagorijevanje koje se obično odvija eksplozivno. Poznata još u staroj Grčkoj, Rimu i Kini i upotrebljavala se u ratne svrhe (npr. tzv. grčka vatra), ali i za religiozne svetkovine. U pravilu se pirotehn. sredstva sastoje od više dijelova: gorivi dio (npr. ugljen, sumpor ili aluminij), i dio koji daje kisik. Od eksplozivnih tvari razlikuju se po tome što samo brzo dogore, ali ne detoniraju. Danas se p. povezuje s vatrometom odn. izazivanjem odeđenih film. efekata u akcijskim filmovma.