planina, istaknuta i prostrana reljefna uzvisina, apsolutne visine više od 1000 m, okružena nižim širokim zemljištem i s površinom u podnožju većom nego pri vrhu. Na planinama se ističu tri osnovna elementa: podnožje, padine ili strane, i greben ili bilo. Po obliku vrhova mogu biti: grebenaste, glavičaste i dr. S obzirom na izgled: lančane, gromadne, u obliku timora, vulkanske. Lančane su nastale alpskom orogenezom i navlačenjem (Alpe, Dinaridi, Pireneji, Himalaja, Ande); gromadne su dijelovi starijih masiva hercinske i kaledonske orogeneze, nastale izdizanjem, odn. spuštanjem terena duž rasjeda i podijeljene u manje blokove nepravilna oblika, snižene i zaobljene erozijskim procesima (Rodopi); planine u obliku timora posljedica su premreživanja velikih okomitih poremećaja duž rasjeda, na terenu se ističu poput barijera; vulkanske su masivi nastali gomilanjem lave, tufa i ostalog magmatskog (vulkanskog) materijala oko kratera. Po visini se obično dijele na niske (1000–1500 m), srednje visoke (1500–2000 m) i visoke (više od 2000 m).