sostenuto (sostenendo, sostenente) (tal. uzdržan, stalan, uvijek na istoj visini), prvotno oznaka istovjetna s tenuto. U romantizmu označivala agogičko produljivanje pojedinih nota, s vremenom postala oznakom za usporavanje tempa, često dodavana oznakama adagio i andante (a. sostenuto), da bi naglasila široki i miran značaj skladbe.