Scheler, Max, njemački filozof, sociolog i antropolog (München, 22. VIII. 1874 – Frankfurt, 19. V. 1928). Profesor u Kölnu i Frankfurtu. Učenik filozofa R. Euckena, razvija Husserlovu fenomenologiju na području etike, kulture i filozofije religije. Izgrađuje ontologiju ćudorednih vrijednosti kao jasnih i nepromjenjivih bîti koje se spoznaju intuitivnim aktom. Suprotno Kantovoj formalnoj etici, zasniva svoju “materijalnu etiku vrijednosti” u kojoj zastupa svojevrsni etički personalizam prevladavajući naturalistički i pozitivistički relativizam vrijednosti. Smatra se osnivačem “sociologije znanja” i suvremene filozofske antropologije, koja čovjeka vidi kao “otvoreni horizont” za ostvarivanje njegovih mogućnosti u povijesti i kozmosu. Glavna djela: Formalizam u etici i materijalna etika vrijednosti; Forme znanja i društvo; O vječnome u čovjeku; Položaj čovjeka u kozmosu; Čovjek i povijest; Filozofski pogled na svijet.