sekta (lat.), sljedba, stranka, manja grupa koja se drugačijim nazorima ili praksom odvojila od neke veće filozofske škole, religijske zajednice i sl. Najčešće se ističu novim zanosom, moralnim rigorizmom ili fanatizmom; tradiciji, učenju ili hijerarhiji matične zajednice ili većinske skupine suprotstavlja novo učenje, karizmatskoga vođu, ili novo religijsko iskustvo. Gotovo se svaka vjerska zajednica u svojem najranijem razdoblju može nazvati sektom (tako su Židovi prve kršćane zvali sektom). Sekte su se pojavljivale u svim glavnim svjetskim religijama: židovstvu, kršćanstvu, islamu, hinduizmu i budizmu. Još su češće u onoj religiji ili konfesiji (protestantizam, šijizam) gdje prevladava subjektivno religijsko iskustvo nad ustanovom. Izraz se stoljećima rabio u negativnom, deprecijativnom značenju, dok se u novije doba najčešće napušta i radije se govori o manjim vjerskim zajednicama ili denominacijama.