spiritizam (iz latinskoga: spiritus duh), okultni nauk koji nastoji odrediti način postojanja duha prije sjedinjenja s tijelom, u vrijeme utjelovljenja i nakon smrti. Zazivanje duhova poznato je u nekim arhaičnim religijama (→ šamanizam). U starozavjetnoj Bibliji je zabranjivano, ali se kralj Šaul prepuštao toj praksi. Spiritizam kao pokret razvija se u XIX. stoljeću, a izložio ga je Francuz Allan Kardec (pravim imenom i prezimenom Hippolyte Léon Denizard Rivail) u Knjizi duhova (1858). Prema spiritističkom učenju, Bog je univerzalna kozmička energija, a ljudski duh koji prebiva u tijelu čisti se uzastopnim reinkarnacijama. U spiritističkim seansama posredstvom medija doziva se duh preminuloga. Kao oblik nove religije spiritizam se raširio osobito u Argentini i Brazilu, a utjecao je i na teozofska društva.