M. Scorsese, scena iz filma Boja novca
Scorsese, Martin, američki filmski redatelj (New York, 17. XI. 1942). Odrastao u talijanskoj četvrti New Yorka. Filmofil od djetinjstva, kao student realizirao zapažene kratke filmove. Prvi mu je niskobudžetni dugometražni film Tko to kuca na moja vrata? (1967) s autobiografskim elementima u kojem se ističu iznijansirani karakteri, a što je Scorseseova preokupacija u daljnjem radu. U nezavisnoj produkciji nastaju Ulice zla (1973) s omiljenim mu glumcima R. De Nirom i H. Keitelom, a potom slijedi i prvi komercijalni uspjeh, ženski film ceste Alice više ne stanuje ovdje (1974). Jedan od Scorseseovih najslavnijih filmova Taksist (1976, Grand Prix u Cannesu) sugestivno prikazuje izopačenosti velegradskoga života kroz vizuru psihotičnog vozača taksija, a cijenjen je i Razjareni bik (1980), zasnovan na autobiografiji boksača J. La Motte. Ponovni umjetnički vrhunac doživljava početkom 1990-ih mafijaškom pričom Dobri momci (1990, Srebreni lav za režiju), na koju se veže manje uspješan Casino (1995), dok ekranizacijom romana E. Wharton Doba nevinosti (1993) te brutalnom dramom Bande New Yorka (2002) odlazi u prošlost omiljenog mu New Yorka. Njegova raskošna biografska drama o životu H. Hughesa Avijatičar (2004) osvaja pet Oscara, a svojeg prvog Oscara za režiju dobiva 2007. za film Pokojni (The Departed). Jedan od najvećih američkih redatelja koji klasični fabularni stil uspješno spaja s utjecajima europskoga modernizma, a posebno ga odlikuje vrstan rad s glumcima. Ostali važniji filmovi: Boxcar Bertha (1972), New York, New York (1977), Posljednji valcer (1978), Kralj komedije (1983), Idiotska noć (1985, nagrada za režiju u Cannesu), Boja novca (1986), Posljednje Kristovo iskušenje (1988), Rt straha (1991), Kundun (1997), Između života i smrti (1999), Vuk s Wall Streeta (2013).