ugljikovodici, opći naziv za org. spojeve koji u molekuli sadrže samo ugljik i vodik. Dijele se u zasićene i nezasićene, odn. alifatske (parafinske, masne) ugljikovodike, npr. metan i etan, te aromatske (cikličke) ugljikovodike, npr. benzen, toluen i naftalen. Najnezasićeniji su acetileni. U prirodi se alifatski i ciklički ugljikovodici, u prvom redu parafini i cikloparafini, nalaze u nafti i zemnom plinu, a dobivaju se i prilikom prerade smeđega ugljena i uljnih škriljevaca. Aromatski u. mogu se dobivati destilacijom katrana kamenog ugljena. Služe kao ključne sirovine kem. tehnologije, za pripravu boja, lijekova, plastičnih masa, umjetnih vlakana i eksploziva.