fatum (lat. sudbina), pojam je najprije označavao “ono što je bilo rečeno”, tj. nepromjenjiv događaj kakav su bogovi odredili, zato je pojam u početku označavao jednostavno sudbinu i nije imao negativno značenje. U pučkom vjerovanju starih Rimljana f. dobiva i negativno značenje, te predstavlja negativan ili žalostan događaj: dan smrti nazivao se dies fatalis. U grč. tradiciji odgovara pojmu mojra. U običnom govoru: sudbina, usud.