Nova ekonomska politika (ruski: Novaja ekonomičeskaja politika, akronim NEP), gospodarska politika prihvaćena na Lenjinov prijedlog na X. kongresu Ruske komunističke partije (boljševika) 1921, nakon prestanka građanskoga rata. Obuhvaća niz mjera kojima je izvršen prijelaz s ratnoga komunizma na ekonomiku “novog doba” koja je označila prijelaz s prisilnog oduzimanja viškova individualne seljačke proizvodnje na porez u naturi, omogućena je privatna trgovina, dopušteno osnivanje manjih privatnih poduzeća i razvoj privatne inicijative. Nakon Lenjinove smrti napušta se NEP, a definitivno 1928, kada se donosi prvi plan socijalističke industrijalizacije zemlje i kolektivizacije poljoprivrede.