Pauli, Wolfgang, austrijski i švicarski fizičar (Beč, 25. IV. 1900 – Zürich, 15. XII. 1958). Doktorirao kod A. Sommerfelda, asistent i suradnik Maxa Borna i Nielsa Bohra. Predavao u Hamburgu (1923–28), Zürichu (nakon II. svjetskoga rata), Princetonu (1935–36, direktor odjela teorijske fizike, 1940–45). Da bi objasnio beta-raspad u radiju, predvidio je postojanje čestice nazvane neutrino (1930–32) koja je eksperimentalno otkrivena 1956. Najpoznatiji po formulaciji principa isključenja u kvantnoj mehanici koji kaže da dva elektrona u atomu ne mogu imati istu energiju i isti spin. Elektron je u atomu opisan kvantnim brojevima n, l, m prema Bohr-Sommerfeldovu modelu atoma. Pauli uvodi četvrti kvantni broj spin s (+1/2, -1/2). Ideja spina potvrđena je 1926. (Samuel Goudsmith, George Uhlenbeck). Dva elektrona u atomu ne mogu imati ista sva četiri kvantna broja (Paulijevo načelo). Za to je otkriće dobio Nobelovu nagradu za fiziku (1945).