italski jezici, grana indoeur. jezične porodice, ima dva odvjetka: latinsko-faliskički i oskijsko-umbrijski. Svi su govornici u rim. vrijeme, ugl. u ←I. st., prešli na latinski. Latinski se s vremenom razvio u romanske jezike.
Faliskijski je poznat po malobrojnim kratkim natpisima iz područja između Lacija i Etrurije. Oskijski jezik govorio se j od Lacija, poznat je po tekstovima iz ←V. st. do I. st. Umbrijski jezik govorio se i od Etrurije, poznat je po velikom ritualnom tekstu, Iguvinskim tablicama, s više od 4000 riječi (to je najdulji italski nelatinski tekst) i po malobrojnim kraćim tekstovima, ugl. iz ←I. st. i nekima starijima.