Antoniji, rimski plebejski rod. Imali iznimno veliku ulogu u političkom životu antičkog Rima. U ←I. stoljeću ističe se Marko, djed trijumvira Marka Antonija, koji uspješno ratuje protiv cilicijskih gusara; konzul (←99) i cenzor. Saveznik Sule, ubili ga Marijevi pristaše (←87). Gaj, konzul (←63), upravitelj Makedonije; Katilinin pristaša; poslije izgnanstva (←59) vraća se u Rim i postaje senator (←44). Drugi Gaj, Cezarov legat u Iliriku, poražen je ←49. od Pompejeve mornarice. Brat Marko Antonije imenovao ga je ←44. upraviteljem Makedonije, ali ga je Brut ←43. kod Apolonije u Iliriku porazio i pogubio. Lucije je kao konzul (←41) započeo rat protiv Oktavijana i zauzeo Rim, ali je poražen u sjevernoj Italiji (Perugia). Najistaknutiji odvjetak obitelji je Marko Antonije (oko ←82 – ←30). Istaknuo se kao legat u borbama u Galiji; kao propretor sudjeluje u ratu protiv Pompeja. Nakon Cezarove smrti osigurao sebi upravu Galijâ i Makedonije i krenuo u obračun s Cezarovim ubojicama (napada Bruta u sjevernoj Italiji). Godine ←43. sklapa trijumvirat s Oktavijanom i Lepidom; ←42. kod Filipa pobjeđuje vojsku Bruta i Kasija; potom odlazi na Istok, gdje se oženio egipatskom kraljicom Kleopatrom (←36). Njegovo jačanje i brak s Kleopatrom izazvalo je nezadovoljstvo Oktavijana (njegova je sestra Oktavija bila žena Marka Antonija), kojemu je uspjelo nagovoriti senat da objavi rat Marku Antoniju i Kleopatri. U pomorskom boju kod Akcija (←31) brodovlje Marka Antonija je poraženo, a njegove kopnene postrojbe prelaze Oktavijanu. Godine ←30. Oktavijan ulazi u Aleksandriju, a Marko Antonije počinja samoubojstvo. Ovjekovječen u brojnim umjetničkim djelima (Shakespeare i dr.).