Bogojavljenje, H. Memling Poklonstvo mudraca, Madrid, Prado
epifanija (grč.) 1. U ant. Grčkoj, označivanje očitovanja prisutnosti nekoga božanstva. U antici se spominju epifanije mnogih bogova. Kao sinonim upotrebljava se i riječ parusia (prisutnost). Mnogi ant. vladari imali su teoforički atribut Epifanes. 2. Kršć. blagdan Bogojavljenje ili Teofanija. Slavi se na istoku već u II. st. kao spomen na objavljenje Kristovo prilikom krštenja na Jordanu. Poslije se slavi 6. siječnja kao dan rođenja Isusa, odn. kao spomen i na druge događaje opisane u Evanđelju (dolazak triju kraljeva, čudo u Kani Galilejskoj). Kada se u IV. st. u Rimu kao dan Isusova rođenja određuje 25. prosinca, E. se slavi i dalje kao dan “triju kraljeva”, Isusova krštenja i čuda u Kani Galilejskoj, jer se u te tri zgode objavilo Kristovo božanstvo.