Zvonimir Golob
Golob, Zvonimir, hrvatski pjesnik (Koprivnica, 19. II. 1927 – Zagreb, 1. VI. 1997). Uz lirske pjesme pisao i šansone te kritike i eseje, a bavio se i prevođenjem. Jedan od pokretača časopisa Krugovi. Uređivao različite publikacije (Telegram; Republika; The Bridge). Suosnivač grupe Studio 64, koja je afirmirala takozvanu zagrebačku školu šansone. Pjesništvo mu karakterizira prihvaćanje zasada moderne poezije, utjecaji nadrealizma, ali i sklonost prema ljubavnoj tematici. Važnije zbirke: Okovane oči (1946), Nema sna (1952), Afrika (1957), Glas koji odjekuje hodnicima (1957), Elegije (1963), Kao stotinu ruža (1970) te Čovjek i pas (1971). Objavio eseje U(l)kus duodeni (1978) te Poezija i kabala (1978). Jedan od značajnijih suvremenih hrvatskih pjesnika. Bavio se i umjetničkom fotografijom.