indicij (lat.), dokazna činjenica; činjenica koja nije pravno relevantna, ali se utvrđuje u postupku da bi se s pomoću nje izveo zaključak o postojanju ili nepostojanju pravno relevantnih činjenica. U širem smislu, svaka okolnost, stanje, tvrdnja i sl. koja upućuje na određenu činjenicu; u užem smislu, posredni, indirektni dokaz koji se može koristiti u postupku, posebno kad nema neposrednih dokaza.