iseljenik, emigrant, osoba koja se iselila iz svoje domovine, odn. osoba koja, bez obzira na uzroke i motive, napušta domovinu i nastavlja živjeti u drugoj zemlji, trajno ili privremeno. Pojam i. različito je definiran zakonodavstvom s obzirom na trajnost ili privremenost iseljavanja. Hrv. sabor u Osnovnom zakonu o iseljeništvu iz 1910. iseljenikom je smatrao onoga koji se “na neodređeno vrijeme otputi u inozemstvo da ondje nađe trajnu privredu”. Za komunist. vladavine razlikovali su se pojmovi iseljenik i emigrant.