karaimi ili karaiti (hebr.), žid. sljedba nastala sred. VIII. st. u Babiloniji. Osnivač je Anan ben David (o. 765), pa se po njemu nazivaju i ananitima. Odbacuju Talmud i svu usmenu rabinsko-talmudsku predaju, a priznaju samo pisanu hebrejsku Bibliju (mikra) i iz nje izvedene halahe. U tumačenju Biblije služe se doslovnim smislom; strogo se drže propisa o čistom i nečistom, o šabatnom počinku i ženidbi; ti su propisi sabrani u najstarijem karaitskom djelu Knjiga odredaba. Iz njihovih redova dolazi niz plodnih vjerskih pisaca na arapskom i hebrejskom. Ima ih o. 10 000 u Maloj Aziji, na Krimu, u Egiptu, Poljskoj i Litvi.