katalizator (njem.) 1. Tvar koja pokreće ili ubrzava neki kem. proces svojom prisutnošću i u vrlo malim količinama, a da se pritom ne troši i ne mijenja. Za pojedine kem. reakcije postoje posebni katalizatori. Kovine i oksidi kovina česti su katalizatori. Željezo je npr. katalizator pri proizvodnji amonijaka. 2. Popularni naziv za katalitički konvertor, uređaj koji se nalazi u motorima s unutar. izgaranjem sa svrhom da smanji količinu ispušnih, otrovnih plinova iz motora. Radi na principu propuštanja nedovoljno izgorenih i štetnih ispušnih plinova kroz smjesu katalitičke tvari koja ugljični monoksid (CO) pretvara u ugljični dioksid i vodu, a dušični oksid (NO) u dušik i kisik. Najčešće je od kovina platine, paladija i rodija. Smanjuje emisiju neizgorena goriva za 87%, ugljičnog monoksida za 85% i dušičnog oksida za 62%.