kršćanska umjetnost, umjetnost namijenjena kršć. bogoslužju. Obuhvaća građevine (crkve, kapele, samostane), crkv. namještaj te mnoge vrste pojedinačnih ili pri obredima upotrebljavanih predmeta: kipovi, slike, misno ruho, liturgijsko posuđe, knjige i dr. Razvila se u prvim stoljećima nakon Krista u zap. i ist. provincijama Rim. Carstva u starokršćansku umjetnost, koja s vremenom prelazi u predromaniku. Nakon crkv. raskola 1054. Kat. crkva (odn. poslije Protest. ili Reformatorska s mnogobrojnim sljedbama) izražava se kroz umj. stilove – romaniku, gotiku, renesansu, barok, rokoko, klasicizam – i dalje kroz modernu i danas suvremenu umjetnost, a u Pravosl. crkvi kroz bizantsku umjetnost. K. u. koristi se Starim i Novim zavjetom, prizorima iz života i mučeništva svetaca kao inspiracijom za lik. uprizorenja kršć. vjere.