kserografija (grč.), suhi, elektrofotografski postupak reproduciranja slike, teksta ili crteža bez uporabe negativa i tekućine. Pronađen u SAD-u 1938. (Chester Carlson) i upotrijebljen kod fotokopirnih aparata xerox (kseroks). Slika dokumenta koji se kseroksira projicira se na elektrostatski nabijenu fotoosjetljivu ploču na kojoj se stvara slika s pomoću praška (tonera), pri čemu se prašak slabije nakuplja na one dijelove ploče koji su osvijetljeni, a jače na neosvijetljenim dijelovima. Slika s kserografske ploče prenosi se na papir ili drugu ravnu plohu tako da se čestice praška upijaju u zagrijani papir. Kserografski aparati omogućuju brzo kopiranje s povećavanjem i umanjivanjem pa je to najrašireniji način fotokopiranja. Uporaba u knjižnicama, arhivima, uredima i dr.