nukleinske kiseline RNK
nukleinske kiseline DNK
nukleinske kiseline, složene organske makromolekule, funkcija kojih je pohrana genetičke informacije te njezino prevođenje u strukturu bjelančevina. Nalaze se u svim stanicama živoga svijeta u staničnoj jezgri i u nekim staničnim organelama. Postoje dva tipa nukleinskih kiselina: ribonukleinska kiselina (RNK, engleski: RNA) i deoksiribonukleinska kiselina (DNK, engleski: DNA). Nukleinske kiseline su polimeri nukleotida: RNK mogu sadržavati do nekoliko tisuća nukleotida, a lanci DNK i do nekoliko stotina milijuna nukleotida. Dva lanca DNK međusobno su uvijena duž zajedničke osi (dvostruka uzvojnica, heliks). DNK je jedina organska molekula koja ima sposobnost umnožavanja (replikacije), tako da od jedne ishodišne molekule DNK nastanu dvije potpuno jednake molekule. Sveukupna DNK neke stanice čini genom, a dio DNK koji određuje strukturu neke bjelančevine jest gen. Godine 2001. utvrđen je potpun redoslijed nukleotida u svim kromosomima ljudskoga genoma. Metoda analize DNK primjenjuje se primjerice u antropologiji, sudskoj medicini (identifikacija žrtava ili počinitelja zločina, utvrđivanje očinstva). Ribonukleinske kiseline jednolančane su molekule. Služe kao prenositelji genetičke informacije u biosintezi bjelančevina. Tri su osnovna tipa RNK u svim živim stanicama: ribosomska RNK (rRNK), transportna RNK (tRNK) i glasnička RNK (mRNK). Sve molekule RNK nastaju prepisivanjem (transkripcijom) pojedinih gena.