radioaktivno datiranje, određivanje starosti čvrstih tijela na osnovi poznavanja količine i brzine raspada radioaktivnih izotopa. U astronomiji se tako određuje starost meteorita. Najčešće se za određivanje starosti organskih uzoraka upotrebljavao radioizotop ugljik C-14. Tom se metodom određuje starost uzorka od 1000 do 50 000 godina. Metoda se osniva na određivanju omjera između stabilnog ugljika C-12 i njegova izotopa C-14; pronašao ju je američki kemičar → Willard Libby 1949. U arheologiji se za određivanje starosti uzoraka starijih od 100 000 godina upotrebljava kalij-argonska metoda, za uzorke starijih od 10 milijuna godina rubidij, a za još starije uran i torij.