Maximilien de Robespierre
Robespierre, Maximilien de, francuski revolucionar i političar (Arras, 6. V. 1758 – Pariz, 28. VII. 1794). Isprva odvjetnik u Arrasu; zarana postaje pristaša slobodoumnih ideja → J.-J. Rousseaua. Godine 1789. na sazivu generalnih staleža i Ustavotvorne skupštine zalaže se za opće pravo glasa, ukidanje imovnog cenzusa, ravnopravnost Židova i starosjedilačkoga žiteljstva u francuskim kolonijama. Tijekom rada Zakonodavne skupštine (od 1. X. 1791. do 20. IX. 1792) putem Jakobinskoga kluba suprotstavlja se → žirondincima. Jedan od inicijatora pohoda pariškoga puka na Tuileries (10. VIII. 1792); nakon ustanka izabran za člana revolucionarne Pariške komune i Konventa (20. IX. 1792. do 31. V. 1793); kao vođa lijevoga krila jakobinaca pridonio konačnom padu žirondinaca. Jedan od autora novog ustava. Član Komiteta javnoga spasa (od 27. VII. 1793), uveo režim terora i beskompromisnog obračuna s protivnicima revolucije. Fanatičnim istupima i odbijanjem istaknutih funkcija stekao nadimak Nepotkupljivi. Glavni zagovornik i teoretičar jakobinske diktature. Nakon raskola u stranci montanjara (od jeseni 1793) pristupa srednjoj struji; početkom 1794. obračunava se s ultrarevolucionarnim “bijesnima”, hebertistima i desnim krilom takozvanih pomirljivih (Danton). Uhićen nakon prevrata od 9. thermidora (27. VII. 1794) sa svojim najbližim suradnicima i giljotiniran.