Rosmini-Serbati, Antonio, tal. filozof i teolog (Rovereto, 25. III. 1797 – Stresa, 1. VII. 1855). Kat. svećenik od 1821; osnovao redovničku kongregaciju Karitativni institut (rosminijanci, 1828) i žensku granu Sestre providnosti (Sestre rosminijanke, 1832) za pastoralni i odgojni rad. Objavio mnoga djela iz područja filozofije, etike, politike, teologije, duhovnosti i dr. u kojima je nastojao obnoviti kršć. vrjednote i težeći ujedinjenju Italije. U filozofiji se suprotstavljao senzualizmu, izgradio vlastiti sustav, svojevrstan platonizam pod utjecajem V. Malebranchea. Njegovo učenje u teodiceji da čovjek spoznaju biti dobiva izravno od Boga osudila je 1887. Crkva kao ontologizam; ta je osuda odbačena 2001. i R. je rehabilitiran. Najpoznatiji je po djelima Pet rana sv. Crkve, programatskom spisu o reformi Crkve i kršćanstva, i Konstitucija prema socijalnoj pravdi, u kojem upozorava na prava pojedinaca i na štetnost miješanja države u život pojedinca. Ostala važnija djela: Nova rasprava o podrijetlu ideja, Teodiceja.