vezir (arapski: wazir preko turskoga: vezir), u srednjovjekovnim islamskim državama vladarov pomoćnik, zamjenik u upravljanju državom. Službu vezira uveli su, po uzoru na perzijske Sasanide, kalifi Abasidi oko 750. Nakon pada Bagdadskoga Kalifata 1258. službu vezira preuzimaju i vladari drugih islamskih država. U turskoj državi službu je (po uzoru na Seldžuke) uveo sultan Orhan oko 1350; čast vezira istodobno je obnašalo više odličnika, koji su činili tajno vijeće (divan) na čijem je čelu stajao veliki vezir.