zakonodavna vlast, oblik (grana) drž. vlasti u čiju nadležnost spada i ovlast donošenja zakona. Najvažnija vlast u državi, jer se zakona i propisa koje ona donosi moraju pridržavati i druge grane drž. vlasti, tj. sudbena i izvršna. Sjedište je z. v. u parlamentima (skupštinama) koji u skladu s ustavom imaju pravo donošenja zakona i propisa. U republikama z. v. ima parlament, a u ustavnim monarhijama i monarh, koji ima pravo sankcije, tj. potvrde zakona koje je usvojio parlament. Razlikuje se od sudbene i izvršne vlasti po formalnim kriterijima, tj. donošenju akata koji se zovu zakonima, i po materijalnim kriterijima, po kojima se određuju sadržaji društv. odnosa.