dubokomorski jarak, također dubokomorska brazda, izdužena, uska i duboka udubina razmjerno strmih strana na dnu mora nastala na mjestu podvlačenja jedne litosferne ploče (oceanske) pod drugu (kontinentsku ili oceansku). Dubokomorski jarci protežu se više stotina km u dužini (najdulji je Atakamski ili Peruansko-čileanski jarak, oko 5900 km), širina im je najčešće manja od 100 km, u njima su najdublji dijelovi oceana od oko 7300 m do više od 11 000 m (najdublja poznata dubina je u Marijanskoj brazdi – 11 033 m), a strane su im nagnute uobičajeno između 4° i 16°, najviše 45° (jarak Tonga), pri čemu u presjeku imaju oblik slova V s blažim nagibom na oceanskoj strani. Dubokomorski jarci uobičajeno leže na oceanskoj strani paralelno uz otočni niz ili uz planinski lanac na rubu kontinenta, koji su se izdigli zbog sila koje nastaju pri pritiskanju i podvlačenju jedne oceanske litosferne ploče ispod druge. Pritom su uobičajeni vulkanizam i potresi. Od 20 najvećih dubokomorskih jaraka, 17 ih je u Tihom oceanu.