Abraham, Karl, njemački psihoanalitičar (Bremen, 3. V. 1877 – Berlin, 25. XII. 1925). Suradnik Carla Gustava Junga i Sigmunda Freuda. Na području psihoanalize djeteta postavio hipotezu razvoja karaktera kroz tri faze: oralnu, analnu i genitalnu. Ta iskustva utječu poslije na psihički život odrasle osobe. Glavno djelo Klinički doprinos psihoanalizi (1921).