anemija (grčki: an ne, haima krv), slabokrvnost, smanjenje koncentracije hemoglobina i/ili sniženje broja eritrocita u krvi. Nastaje poglavito kod akutnoga i kroničnoga krvarenja. Aplastičnu anemija uzrokuje oštećenje koštane srži, napose zbog djelovanja nekih otrova, lijekova (najčešće citostatika), ionizantnog zračenja. Deficitarne anemije nastaju zbog nedostatka željeza (sideropenična anemija) ili vitamina B (megaloblastična ili perniciozna anemija). Kod hemolitičkih anemija dolazi do pojačane ili prerane razgradnje eritrocita zbog promjene u njihovoj građi (sferocitoza, drepanocitoza, talasemija), zbog postojanja serumskih autoantitijela, kod nekih otrovanja i malarije. Klinički znakovi: bljedilo, brzo zamaranje, malaksalost, otežano disanje, lupanje srca. Liječenje je uzročno: transfuzija (kod gubitka krvi), nadoknada željeza odn. vitamina B (kod deficitarnih anemija), transplantacija koštane srži (kod aplastičnih anemija), splenektomija (kod nekih hemolitičnih anemija). Zaraznu anemiju kopitara uzrokuje specifični virus.